အမွတ္တရ ။
၀ဲမွယာ - ကုိဆန္း၀င္း၊ ကုိညီညီေက်ာ္၊ ကုိေက်ာ္ႏိုင္ထြန္း၊ ကုိေအာင္မ်ိဳးမင္း။
ကၽြန္ေတာ္တို႕ရဲ႕ အစည္းေ၀း ခန္းမပါ . ဟဲ ေရလည္ခန္းနားလွပါတယ္ . :p
လြန္ခဲ့ေသာအပါတ္ (13/09/2009) ေန႕တြင္ ကၽြန္ေတာ္တို႕
ေက်ာက္ပန္းေတာင္းအသင္း ဆိုဒ္မွ အသင္း၀င္ တစ္ေယာက္ျဖစ္ေသာ ကိုစန္း၀င္း ဖုန္းဆက္လာပါတယ္။ ေနာက္တစ္ပါတ္ စေန သို႕မဟုတ္ တနဂၤေႏြေန႔တြင္ ဆိုဒ္ ထဲမွ လူမ်ား အျပင္မွာေတြ႕ဆံု ရန္ရွိေၾကာင္း အေၾကာင္းၾကားလာပါသည္။
အမွန္ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္ ႏွင့္ ကိုစန္း၀င္းမွာ ဒီ ကၽြန္ေတာ္တို႕ရဲ႕
ေက်ာက္ပန္းေတာင္းအသင္း ဆိုဒ္ ေလးမွာပင္ ခင္မင္ရင္းႏွီး ခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ယခု အခါ က်န္ေသာအသင္းသား ကိုယ့္ ျမိဳ႕မွ လူမ်ား ႏွင့္လည္း ေတြ႕ရမည္ ဆိုေသာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ မျဖစ္မေနသြားေတြ႕ရန္ စိတ္ျဖတ္ခဲ့ပါသည္။
ဘယ္သူေတြပါမလဲ ဟုလည္း အတြန္႕တက္ေမးမိပါေသးသည္။ ကိုစန္း၀င္းေျပာျပခ်က္အရ ကိုေအာင္မ်ိဳးမင္းႏွင့္ ကိုေက်ာ္ႏိုင္ထြန္းတို႕လာမည္ျဖစ္ေၾကာင္းသိခဲ့ရပါသည္။ ထိုအခ်ိန္ထိ ကၽြန္ေတာ္ သူတို႕ကိုဘယ္သူဘယ္၀ါမသိေသးပါ။ ကိုယ့္ျမိဳ႕နယ္သားမ်ားျဖစ္သည္သာသိရွွိရသည္။ အေသအခ်ာ သိရလွ်င္ ဖုန္းဆက္၍ အသိေပးရန္ ေျပာျပီး ဖုန္းခ်လိုက္ၾကလိုက္ပါသည္။
ဤသို႔ ႏွင့္ (19/09/2009) စေနေန႕တြင္ ကိုစန္း၀င္း၏ မက္ေဆ့ကို လက္ခံရရွိခဲ့ပါသည္။ ေနာက္ေန႕တနဂၤေႏြေန႕ ေန႔လည္ (၂) နာရီတြင္ ကၽြန္ေတာ္တို႕၏ ေရႊ ျမန္မာ တို႕ ဆံုရပ္ျဖစ္ေသာ ပင္နီစူလာ ပလာဇာ တြင္ ေတြ႕ဆံုၾကမည္ျဖစ္ေၾကာင္းသတင္း ရရွိလာ၍ လာေရာက္ မည္ျဖစ္ေၾကာင္းကို ကိုစန္း၀င္းအား အေၾကာင္းျပန္ခဲ့ပါသည္။
ဤေနရာတြင္ တစ္ခုေျပာခ်င္တာ ရွိပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ တို႕တေတြ သည္ မိခင္ေျမကို ခြဲခြါ ျပီး သူမ်ားတိုင္းျပည္တြင္ လာေရာက္၍ ေရၾကည္ရာ ျမတ္ႏုရာ သို႕ဘ၀ အေျခေနအမ်ိဳးအမ်ိဳးအေလွ်ာက္ လာေရာက္ ေနထိုင္ေနၾကရပါသည္။ ဤ တြင္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ အေနနဲ႔ ကိုယ့္ေျမကိုယ့္ေရ ကိုယ့္အိမ္ယာ မဟုတ္သည့္ အျပင္ ကိုယ့္မိဘ ကိုယ့္မိသားစုမ်ားႏွင့္ေ၀းေနၾကျပီး တစ္ကိုယ္တည္းေန ကိုယ့္ ေျခေထာက္ေပၚကိုရပ္ေနၾကေသာသူမ်ား အမ်ားစု ျဖစ္ပါသည္။ ခၽြင္းခ်က္ အေနနဲ႔ မိဘ မ်ားလက္ထက္ကတည္းက ဒီေျမဒီေရကို ေရာက္ျပီး အဆင္ေျပေနၾကေသာ မိသားစု မ်ားတြင္ ေတာ့ ဤသို႕ အခက္အခဲ မ်ား ကိုေရွာင္လႊဲ၍ ရေကာင္းရပါလိမ့္မည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ တစ္ကိုယ္တည္း သမားမ်ား အေနနဲ႔ မွာေတာ့ weekdays မ်ားတြင္မွာေတာ့ ရံုးသြားရံုျပန္နဲ႔တင္ တစ္ေန႕တာ အခ်ိန္ကုန္ရပါသည္။ ရံုးတက္ရက္မ်ား တြင္ စုျပံဳထားေသာ အလုပ္မ်ားကို weekend တြင္မွ အေၾကြးရွင္းစနစ္ျဖင့္ အကုန္သိမ္းၾကံဳး လုပ္ရပါေတာ့သည္။ သို႕မွသာ ေနာက္တစ္ပါတ္ရံုးတက္ရက္မ်ားအတြက္ အားလံုး အဆင္ေျပႏိုင္ပါသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ တနဂၤေႏြေန႔တြင္ ေအးေအးေဆးေဆး ေတြ႕ႏိုင္ရန္ စေနေန႔တြင္ လုပ္စရာ ရွိေသာ အလုပ္မ်ားအား အျပီး လုပ္ႏိုင္ရန္ မနက္ေစာေစာထ (ေစာေစာ=10 နာရီ ..:) )ျပီးေလွ်ာ္ စရာ အ၀တ္မ်ားကို စက္ထဲ ပစ္ထည့္ဆပ္ျပာ ထည့္ျပီ အျမန္ဆံုး နည္း Quick ကိုေရြး ျပီး အ၀တ္ေလွ်ာ္ျခင္း အလုပ္ကိုအစပ်ိဳးလိုက္သည္။ ေနာက္ေျခစြပ္မ်ားကို တစ္ေနရစီမွလုိက္ေကာက္ရသည္။ တစ္ပါတ္စာအတြက္ ၀တ္ထားသမွ် လိုက္စုရသည္။ အေၾကာင္းမွာ ကၽြန္ေတာ့္အစ္ကို ျဖစ္သူမွာ အလုပ္တစ္ဖက္ေက်ာင္းတစ္ဖက္ႏွင့္ မို႕အလုပ္အလြန္ရွဳပ္သူျဖစ္သည္။ သူသည္ ME ကို Part time အေနႏွင့္ (NUS) တြင္တက္ျပီး အလုပ္ကို Full Time လုပ္ေနျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ထို႕အတြက္ ေျခစြပ္ကိုလည္း အျပင္မွ အလုပ္မွ ေက်ာင္းမွျပန္လာလွ်င္ အေရးၾကီးလွ်င္ ၾကီးသလို ဖိနပ္စင္နားရွိ ေျခစြပ္ထားေသာေနရာတြင္မခၽြတ္ႏိုင္ပဲ ကုတင္နားထိပါလာတတ္ေသာေၾကာင့္ သူ႕ကုတင္နားတြင္တစ္ပံုရွိတတ္ပါသည္။ ဤသည္မွာ စာေရးသူဤ အစ္ကိုအရင္းျဖစ္သူႏွင့္သူကဲ့သို႕ ဤ အလုပ္ႏွစ္ခုကိုတစ္ျပိဳင္တည္း လုပ္တတ္ေသာအက်င့္ႏွင့္
လုပ္ငန္းေဇာ ၾကီးသူတို႕တြင္ေတြ႕ရတတ္ေသာအက်င့္ ေလးမ်ားျဖစ္မည္ဟုလည္းထင္မိပါသည္။ အင္း . ေျပာရင္းႏွင့္လုိရင္း မေရာက္ႏိုင္ျဖစ္သြားပါသည္ ...:)။ လိုရင္းေျပာရရင္ျဖင့္ တနဂၤေႏြေန႔ တြင္ ေတြ႔ႏိုင္ရန္အတြက္ အလုပ္မ်ားကို စေနေန႔တြင္ျပီးစီးေအာင္ လုပ္လိုက္ရပါသည္။
ဤသို႔ႏွင့္ တနဂၤေႏြ မနက္တြင္ အိပ္ယာမွ ေစာေစာ (9 နာရီ ..:)) ထျပီး ကမန္းကတန္းမ်က္ႏွာသစ္ေရခ်ိဳးျပီး အစ္မျဖစ္သူ(မရီးေလာင္းေတာ္သူ) ေၾကာ္ထားေသာ ထမင္းေၾကာ္ႏွင့္လၻက္သုတ္ စား၍ ေစ်းကို ကမန္းကတန္းသြား တစ္ပါတ္စာ၀ယ္ရေသးသည္။ ဒီထက္သာေစာေစာထႏိုင္လွ်င္ စာေရးသူတို႕ေနထိုင္ရာႏွင့္ မနီးမေ၀း တြင္ရွိေသာ IMM အမည္ရွိ စင္ကာပူတြင္ အၾကီးဆံုး စူပါ မတ္ တြင္သြား၍ Discount ႏွင့္ၾကက္သားမ်ား ၾကက္ဥ မ်ားကို ၀ယ္ႏိုင္ဘုိ႕အခ်ိန္ရႏိုင္ပါသည္။
အခုေတာ့မတတ္ႏို္င္ပါ အနီးနားရွိ Wet market သိုု႕သာအေျပးအလႊား သြားလိုက္ရသည္။ ေစ်းကျပန္ေရာက္ေတာ့ 10:30 ျပီးျပီျဖစ္သျဖင့္ ဗိုက္ကဆာလာသည္။ သို႕ေသာ္ မရီးေလာင္းက ဟင္းခ်က္ေန၍ ေစ်းမွပါလာေသာ အသားမ်ား ငါးမ်ားကိုကိုင္တြယ္ ဆားနယ္ျပီး ေရခဲေသတၱာ ထဲသို႕ ဗူးမ်ားႏွင့္ ထည့္ထားလိုက္သည္။ အားလံုးျပီးေတာ့ အစ္မဟင္းအက်က္ႏွင့္ ထမင္းစားျပီးခ်ိန္တြင္ 12 ထိုးခါ နီးေနပါျပီ။ ထို႕ေၿကာင့္ 12 အတိ တြင္ တက္လာမည့္ ျမန္မာျပည္မွ ကၽြန္ေတာ့္ အခ်စ္ဆံုးေလးအား ေစာင့္ေနရင္း အြန္လိုင္းဖြင့္ထား၍ ကြန္ပ်ဴတာေရွ႕မွာပဲခန အင္တာနက္သံုးလိုက္ပါေသးသည္။ 12 ထိုးျပီး 5 မိနစ္ေလာက္ေနေတာ့ သူေလးတက္လာပါသည္ မီးအနီျပ၍ ကၽြန္ေတာ္လည္း မီးအနီး လည္းမေရွာင္ႏိုင္ပါ အတင္းဇြတ္ေျပာေတာ့သည္။ ထမင္းစားခဲ့ျပီလား၊ ဘာဟင္းလဲ ဒီေန႔ ေက်ာက္ပန္းေတာင္းကအစ္ကိုေတြနဲ႔ ခ်ိန္းထားတယ္ သြားစရာရွိတယ္ စသည္ျဖင့္ ေပါ့ က်န္တဲ့ စကားမ်ားအား ဆင္ဆာ အဖြဲ႕မွျဖတ္ေတာက္ထားသျဖင့္ မေဖၚ ျပႏိုင္ေတာ့ပါ . တိန္. ..:) ။ ဤသို႕ႏွင့္ 1 နာရီထိုးခါနီး 2 မိနစ္အလိုတြင္ "သြားရေတာ့မယ္ အခ်စ္ရယ္" လို႕သီခ်င္းေလးနဲ႔ႏွဳတ္ဆက္ေနတုန္း ကၽြန္ေတာ္၏ ခ်စ္လွစြာေသာ အစ္ကိုေတာ္မွ မင္းစီးတီးေဟာသြားမွာလားလာေမး၍ သူ႕သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ဆီမွ စာအုပ္ငွားထားေၾကာင္း သူလည္းယခု စီးတီးေဟာသို႕သြားေနေၾကာင္း ဟိုေရာက္ရင္ သူ႕သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ေတြ႕ျပီး စာအုပ္ယူခဲ့ဘို႕ သူ႕ထံုးစံအတိုင္း ေနာက္ထပ္အလုပ္တစ္ခု ကိုထည့္ေပးလိုက္ပါေသးသည္။ ဤသို႕ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ပန္းသီးေလးအား သြားရေတာ့မည္ျဖစ္ေၾကာင္းေျပာျပီး မျပတ္ႏိုင္ေသာ အမွ်င္တန္းမ်ားအား နဂါးႏိုင္ဓါးနဲ႔ အတင္းျဖတ္၍ ထြက္လာရပါသည္။ အြန္လိုင္းမွဆင္းခါနီး အခ်စ္ဆံုးေလးမွမွာၾကားလိုက္ေသာ ဟိုေရာက္ရင္ ဘယ္ဟာမၾကည့္ရ ဘယ္ဟာမလုပ္ရစသည္ မ်ားကိုလည္း ခလုပ္တိုက္ရင္ေတာင္မေမ့ေစရန္ တစ္ေခါက္ အိမ္ကမထြက္ ခင္အလြတ္ရြတ္ၾကည့္လိုက္ပါေသးသည္။ အဲဒါနဲ႔ 1 နာရီထိုးျပီး 10 မိနစ္ေလာက္မွွာ အိမ္က ထြက္ခဲ့ပါတယ္။ အိမ္ကေန Chinese Garden MRT က္ု ဆယ္မိနစ္ ခန္႕ေလွ်ာက္မွေရာက္ပါတယ္။ ရထားေစာင့္တာနဲ႔ City Hall ကို 2 နာရီ ထုိးဘို႕ 5 မိနစ္ အလိုမွာေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ၃ထပ္အေရာက္မွာ ကိုစန္း၀င္းဆီကိုဖုန္းဆက္လိုက္တယ္.. ဟဲလို ကိုစန္း၀င္း လားေပါ့. ကၽြန္ေတာ္ေရာက္ေနပါျပီေပါ့ အစ္ကိုဘယ္မွာလည္း ဆိုေတာ့.. ညီေလးတဲ့ အစ္ကို ေလးလႊာက သုခကြန္ပ်ဳတာဆိုင္မွာရွိတယ္တဲ့ က်န္တဲ့ အစ္ကိုႏွစ္ေယာက္မေရာက္ေသးဘူးလို႕ေျပာပါတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ခနေနရင္တက္ခဲ့မယ္လို႕ေျပာျပီး ေနာက္ထပ္ေတြ႕ရမဲ့အစ္ကိုတစ္ေယာက္ဆီ ဆက္လိုက္တယ္။ ဟဲလို အစ္ကို ကၽြန္ေတာ္ေရာက္ျပီ ဘယ္လာယူလို႕ရမလဲဆိုေတာ့ သူ Basement က Oriental House မွာပါတဲ့ အဲဒါနဲ႔ သံုးလႊာကေန Basement ကိုျပန္သြား ျပီးဆရာသမားကို လိုက္ရွာေတာ့ သူတို႕က ဧရာ၀တီ ဆိုင္ဘက္အျခမ္း ေခ်ာင္မွာ ေနရာယူျပီး ထိုင္ေနတာ ေတြ႕လိုက္လို႕ သြားေတြ႕ေတာ့ တစ္ေယာက္တည္းမဟုတ္ပါခင္ဗ်ာ။ ကိုထြန္းေနေအာင္(ေက်ာက္ပန္းေတာင္းသားပါပဲ)အျပင္ ေနာက္တစ္ေယာက္ ေက်ာင္းပန္းေတာင္းသား ကိုလင္းလင္း(လင္းျမတ္သူ)ေရာ ေနာက္ထပ္ ကိုထြန္းေနေအာင္ရဲ႕ စီနီယာ အစ္ကိုတစ္ေယာက္ရယ္ သံုးေယာက္ေပါင္းေလာင္းေက်ာ္ေနၾကပါျပီ။ အေတာ္ေလး ေရခ်ိန္ကိုက္ေနျပီ ထင္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ကိုရီေ၀ေ၀ မ်က္လံုးေတြနဲ႔ၾကည့္ျပီး တစ္ေယာက္တစ္ခြန္းေျပာၾကပါတယ္. ကၽြန္ေတာ္လည္း ဒီကိုေက်ာက္ပန္းေတာင္းအသင္းကအသိ အစ္ကိုေတြနဲ႔ လာေတြ႕တယ္လို႕ ေျပာခဲ့ပါေသးတယ္။ ကိုလင္းလင္း ကလည္း သူလည္းအသင္း၀င္ထားေၾကာင္း Password ေမ့သြား၍ မ၀င္ျဖစ္္ေတာ့တာၾကာျပီျဖစ္ေၾကာင္းေျပာပါေသးတယ္. ေကာင္းေလ၏ ေပါ့။ အဲဒါနဲ႔ ဟိုေျပာဒီေျပာနဲ႔ ကိုထြန္းေနေအာင္ကေန ရီေ၀ေ၀ မ်က္လံုးနဲ႔ ကိုလင္းလင္းနဲ႔
ကၽြန္ေတာ့္ကိုၾကည့္ျပီး ေက်ာက္ပန္းေတာင္းသားေတြက တစ္ကယ္ေခ်ာတာပဲတဲ့.(သူလည္းေက်ာက္ပန္းေတာင္းသားပါပဲ ဒါေပမဲ့သူက ဆည္ေပါက္သားပါ) . အဲလိုေျပာေတာ့ ကိုလင္းလင္း က အလူးအလဲေထာက္ခံပါတယ္ခင္ဗ်ာ. ဟုတ္တယ္ကြတဲ့ ဒါေပမယ့္ ဆည္ေပါက္သားေလာက္ေတာ့ ေစာ္မၾကည္ပါဘူးကြာတဲ့. အဲလိုလဲေျပာေရာ ကိုထြန္းေနေအာင္က မဆီမဆိုင္ ငါ့့ရဲ႕မိန္းမေနာက္ထပ္ကိုယ္၀န္ကို အင္ထရာေဆာင္းရိုက္တာ မိန္းခေလးပဲတဲ့ကြလို႕ မဆီမဆိုင္လာၾကြားလို႕ ေတာင္ကၽြန္ေတာ္ ကြန္ဂရက္က်ဴေလးရွင္းပါ ေျပာခဲ့ပါေသးတယ္။ တေအာင့္ေလာက္ခနထပ္ျပီးစကားေတြဟိုေျပာဒီေျပာနဲ႕သူူတို႕ကိုၾကည့္ရတာလဲ ကၽြန္ေတာ္ေတာင္ရီေ၀ေ၀ျဖစ္လာတာနဲ႔ စာအုပ္ယူျပီး အားလံုးကိုႏွဳတ္ဆက္လို႕ ထြက္လာခဲ့တယ္။
အဲဒါနဲ႔ ေလးလႊာက သုခ ကိုလိုက္ရွာရေသးတယ္ ပင္နီစူလာ ပလာဇာကို အဲလိုကၽြမ္းတာပါ.ေရာက္တာ တစ္ႏွစ္တိတိ ျပည့္ပါျပီ. အဲဒီေန႕ကမွတစ္ႏွစ္ျပည္႔တဲ့ေန႕ပါ။ တစ္ႏွစ္တိတိျပည့္တဲ့ေန႔မွန္းသတိမထားမိပါဘူး အားလံုးဆံုျပီးစကားေတြေျပာရင္းနဲ႔မွ ကိုေက်ာ္ႏိုင္ထြန္းက အဲဒါဆိုမင္းဒီေန႕ပဲတစ္ေန႕ျပည့္တာေပါ့ လို႕ေျပာမွ ကၽြန္္ေတာ္သတိထားမိတာပါ။ ေက်းဇူးပဲ ကိုေက်ာ္ႏိုင္ထြန္းေရ ဟဲ.ဘာမွေတာ့ မေကၽြးလိုက္ႏိုင္ဘူးဗ်. အားနာစရာပဲ ..:) ။ ဒီလိုနဲ႔သုခ ဆိုင္လဲေရာက္ေရာ ကိုစန္း၀င္းကို လိုက္ရွာတယ္. မေတြ႔ဘူးဗ် အေသအခ်ာရွာပါတယ္ ဆိုင္ကနည္းနည္းက်ဥ္းျပီး အားလံုးကိုျမင္ေနရတာပဲ ေသခ်ာတယ္မရွိဘူးေပါ့ ဒီလူဘယ္သြားလဲမသိဘူး
လို႕စဥ္းစားရင္းမွ အာ ငါမွ ကိုစန္း၀င္းကိုမျမင္ဘူးပဲ ဘယ္လိုလုပ္ေတြ႕မလဲ ဟုတ္သားပဲ. အဲဒီမွ ေရႊဥာဏ္ေတာ္ကိုနည္းနည္းကြန္႕ျမဴးလိုက္တယ္ အိုေခ ျဖစ္ႏိုင္ေျခရွိတဲ့ သူကိုရမ္းေမးလိုုက္မယ္ေပါ့. စဥ္းစားျပီမွ အၾကံတစ္ခုရလာပါတယ္. ဖုန္းဆက္လိုက္ရင္ ပိုေကာင္းမယ္ေပါ့ အဲဒါနဲ႔ ဖုန္းဆက္လိုက္ေတာ့ ေလးခံုေျမာက္ကစက္က ခပ္ေခ်ာေခ်ာ အသားျဖဴျဖဴ အစ္ကိုတစ္ေယာက္ ဖုန္းေကာက္ကိုင္တာျမင္လိုက္ရတယ္ သူလဲရိပ္မိလို႕ထင္ပါတယ္ ကၽြန္ေတာ့္ဘက္လွွည့္ၾကည့္တယ္ အဲဒီေတာ့မွ အစ္ကိုက ကိုစန္း၀င္းလား ခင္ဗ်လို႕ မရဲဲတစ္ရဲေမးလိုက္မွ ေအးတဲ့ ညီညီ မဟုတ္လားကြတဲ့ ။ဟုတ္ကဲ့ ကၽြန္ေတာ္ ညီညီ ပါခင္ဗ် လို႕
လက္ဆြဲ ႏွဳတ္ဆက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အဲေတာ့မွ အေသအခ်ာၾကည့္ေတာ့ ငါ ကိုရီးယား မင္းသားဂၽြန္ေစာနဲ႔မ်ား မွားျပီးႏွဳတ္ဆက္မိလားေပါ့ ...:P (သူေကၽြးတဲ့ အေၾကာ္ စားခဲ့တာဆိုေတာ့ ...:) )။ အဲဒါနဲ႔ႏွစ္ေယာက္သား လၻက္ရည္ေသာက္ၾကမယ္ဆိုျပီးေတာ့ ရဲရင့္ လၻက္ရည္ဆိုင္ဆီ ထြက္ခဲ့ၾကတယ္။ ဟိုေရာက္ေတာ့ ထိုင္စရာခံုလိုက္ရွာတယ္ တနဂၤေႏြေန႕ ဆိုေတာ့ လူကအျပည့္ပါ ထိုင္စရာေနရာမေတြ႔တာနဲ႔ပဲ Basement မွွာတစ္ဆိုင္ရွိတယ္ဆိုျပီးသိသလိုနဲ႔ေခၚသြားလိုက္တယ္ မႏၱလာ ကိုသြားတာပါ ရွာေတာ့ ဆိုင္ကမရွိေတာ့ပါဘူး ဘယ္ေျပာင္းသြားလဲမသိဘူး။ ရန႔ံသစ္ဆိုင္က ထပ္ခ်ဲ႕ထားတာေတြ႕လိုက္ရတယ္။ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ မေရာက္ျဖစ္လဲဆိုတာ ဘာမွကိုမသိဘူး။ အဲဒါနဲ႔ လူၾကီးကို ဒီလိုေလွ်ာက္ပါတ္ေခၚေနလို႕ မျဖစ္ပါဘူးေလဆိုျပီး ေနာက္အ၀င္ေပါက္နဲ႔ တည့္တည့္က ဆိုင္မွာ နံမည္က ဘာပါလိမ့္ မမွတ္မိေတာ့ဘူး။ အဲဒီဆိုင္မွာပဲ လၻက္ရည္ ရလားေမးလိုက္တယ္ . ဆိုင္ရွင္ တန္တီတစ္ေယာက္က အာ ရတယ္ ရတယ္တဲ့ အရမ္းေကာင္းတယ္တဲ့ ဘယ္ႏွစ္ခြက္ လဲတဲ့ အဲလိုေမးတာကို ကၽြန္ေတာ္ကလည္း အူေၾကာင္ေၾကာင္ရယ္ ရတယ္ဆိုတဲ့ လၻက္ရည္က ေရေႏြးၾကမ္းကို ေျပာတာလား ေဖ်ာ္ထားတဲ့ လၻက္ရည္ကိုေျပာတာလားလို႕ ထပ္ေမးလိုက္ပါေသးတယ္. ဆိုင္ရွင္ အန္တီကလည္း ကၽြန္္ေတာ့္ရဲ႕အူေၾကာင္ေၾကာင္အေမးကို ျပန္ေျဖပါတယ္ ေဖ်ာ္ထားတဲ့ဟာေလတဲ့ ေသာက္လို႕အရမ္းေကာင္းတယ္ေလတဲ့။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေမးျပီးမွ အေတာ္ရယ္ခ်င္သြားတယ္ ကိုုယ့္ကိုကိုယ္္ပါ။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခုရွိတာက ပင္နီစူလာက စားေသာက္ဆိုင္ေတြမွာက ေရေႏြးၾကမ္းကို သပ္သပ္ ၀ယ္ေသာက္ရတာပါ။ အဲဒါေၾကာင့္လဲပါပါတယ္( သတင္းစာ ရွင္းလင္းေရးလုပ္ေပးတာပါ)။
အဲဒါနဲ႔ လၻက္ရည္တစ္ေယာက္တစ္ခြက္စီမွာလိုက္တယ္ ျပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ကခံုမွာထိုင္ေနတုန္း ကိုစန္း၀င္းက အေၾကာ္သြားမွာမယ္ဆိုျပီး ထထြက္သားတယ္။ သူမွာျပီးျပန္လာေတာ့ လၻက္ရည္ကလည္းလာခ်ေတာ ့ ပိုက္ဆံသူေပးမယ္ ငါေပးမယ္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္က 50 ဆယ္တန္ထုတ္ေပးတယ္ ပိုက္ဆံရွင္းတဲ့ဆရာက အနဳတ္မရွိဘူးလားေမးတယ္. ဘယ္ေလာက္လဲဆိုေတာ့ 2 က်ပ္ဆိုလို႕ ရွိတဲ့ တစ္ရြက္တည္းေသာ ႏွစ္က်ပ္တန္ ထုတ္ေပးလိုက္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္တစ္ကယ္မသိတာပါ လၻက္ရည္တစ္ခြက္ ဘယ္ေလာက္ဆိုတာ. အဲဂလို အေသာက္မ်ားတာ ေျပာပါတယ္. ကၽြန္ေတာ္လိုလူမ်ိဳးၾကည့္ဆို စင္ကာပူက ျမန္မာဆိုင္ေတြ စီးပြါးေရးကပ္ဆိုက္ေလာက္ပါျပီ။ ဒါနဲ႔ အေၾကာ္လည္းလာေရာ ပိုက္ဆံလုရွင္းၾကျပန္ပါတယ္ ႏွစ္ေယာက္သား 50 ဆယ္တန္ၾကီးေတြနဲ႔ တကားကားနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ေပးမယ္ သူေပးမယ္နဲ႔ ေပါ့။
ပိုက္ဆံရွင္းတဲ့ ဆရာက ဂၽြန္ေစာနဲ႔တူတဲ့ ကိုစန္း၀င္းဆီက ယူသြားပါတယ္။ (၅)က်ပ္ေျပာင္သြားတယ္ ကိုစန္း၀င္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ လို႕ ေနာက္လဲေကၽြးႏိုင္ပါေစ .. ဟဲ :) ။ အဲဒါနဲ႔စကားေျပာရင္း က်န္တဲ့ အစ္ကို ႏွစ္ေယာက္ ကိုေစာင့္ရင္း စကားေကာင္းလာတယ္။ ကိုစန္း၀င္းက ေျပာတယ္ အရင္တစ္ခါ သူနဲ႔ ကိုေအာင္မ်ိဳးမင္းနဲ႔ တစ္ၾကိမ္ ေတြ႕တုန္းက ဘီယာဘယ္မွာ ေသာက္တယ္ဆိုုတာ ..:p ။ အဲဒါနဲ႔ ငယ္ငယ္ကအေၾကာင္း ဆယ္တန္းတုန္းက ဆရာေတြ အေၾကာင္းေျပာရင္းနဲ႔ ခနၾကာေတာ့ ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္းနဲ႔ မ်က္ႏွာရႊင္ရႊင္ နဲ႔ ခပ္ေခ်ာေခ်ာ အစ္ကိုတစ္ေယာက္၀င္လာျပီး ဟာ ေမာင္စန္း၀င္း လူုေတာင္မွားလို႕ပါ့လားဆိုျပီး၀င္လာပါတယ္ . အဲေတာ့မွ ကိုစန္း၀င္းက ဟာ ကိုေအာင္မ်ိဳးမင္းလာဗ်ာ ဆိုျပီ အညာေလသံနဲ႔ ေခၚလိုက္တယ္။ အဲေတာ့မွ ကိုေအာင္မ်ိဳးမင္းမွန္း သိတာပါ။
ထင္ေတာ့ထင္ပါတယ္ ခပ္ေခ်ာေခ်ာ ဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕နယ္သားျဖစ္မယ္လို႕ :P ။ ဒီလိုနဲ႕ စကားေတြက ေကာင္းလာတယ္ဗ် ရပ္ေၾကာင္းရြာေၾကာင္းေတြေျပာရင္းနဲ ကိုစန္း၀င္းရဲ႕ဖုန္းကဖုန္္းလာလို႕ ကိုင္လိုက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ရဲ႕
ေက်ာက္ပန္းေတာင္းအသင္း ဆိုဒ္ ကို စတင္ လုပ္ခဲ့တဲ့ ကိုရဲျဖိဳးသူ (RU) ပါတဲ့. ကိုစန္း၀င္းနဲ႔ ဖုန္းေျပာေနရင္းနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕နဲ မိတ္ဆက္ေပး ျပီး တစ္ေယာက္တစ္လွည့္စီ စကားေျပာၾကပါတယ္. ကၽြန္ေတာ့္အလွည့္ေရာက္လဲေရာက္ေရာ ဘယ္ရမလဲ မိတ္ဆက္ျပီးတာနဲ႔ ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တာအကုန္ ေျပာေတာ့တာပါပဲ ဘယ္ရမလဲ ေျပာလို႕ရတုန္း ..:) ။ ကိုရဲျဖိဳးသူကလည္း သေဘာေကာင္းပါတယ္ ေတာ္လည္းေတာ္ပါတယ္. ျပည့္လည္းျပည့္၀ မွန္း စကားေျပာၾကည့္လိုက္တာနဲ႔ သိရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ကိုရဲျဖိဳးနဲ႔ အခု တင္ျပမဲ့ Fun Club ဖြဲ႕စည္းေရးနဲ႕ ပါတ္သက္ျပီး ဖုန္းနဲ႔ေျပာတာနည္းနည္းၾကာ
သြားတယ္. ကိုစန္း၀င္းဖုန္းကို ကိုေက်ာ္ႏိုင္ထြန္းနဲ႔ ဆက္သြယ္ရဦးမွာမလုိ႕ ကၽြန္ေတာ့္ဖုန္းနံပါတ္ကို ျပန္ေခၚခိုင္းျပီးအနည္းငယ္ထပ္ေျပာျဖစ္ပါေသးတယ္. ကိုရဲျဖိဳးသူမွ လည္းလုပ္ခ်င္တဲ့ဆႏၵရွိပါတယ္ လို႕သိရတဲ့အတြက္ အေတာ္ အားတက္ခဲ့ပါတယ္။ အေသးစိတ္ ကို ဆိုဒ္ထဲမွာ ထပ္ေဆြးေႏြးၾကမယ္ဆိုျပီးေတာ့ ကုိစန္း၀င္းနဲ႔ဖုန္းခန ေျပာျပီး ကိုရဲျဖိဳးသူ ဖုန္းခ်သြားပါတယ္။ ခနၾကာေတာ့ ကိုေက်ာ္ႏိုင္ထြန္းေရာက္လာပါတယ္. သူကလည္း ေက်ာက္ပန္းေတာင္းျမိဳ႕သားဆိုသည့္အတိုင္း ျဖဴျဖဴ သန္႕သန္႕ ခပ္ေခ်ာေခ်ာ ပဲျဖစ္ပါတယ္ ( ေနာက္တစ္ေခါက္ေတြ႕ၾကရင္ မုန္းေကၽြးဘို႕ မေမ့နဲ႔ေနာ္ :P) ။ အဲဒါနဲ႔ လူလည္းဆံုေတာ့ ေလးေယာက္သားရပ္ေရး ရြာေရးအေၾကာင္းေတြေျပာလိုက္ၾကတာ အေတာ္ေလးရင္းႏွီးသြားၾကတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ဓါတ္ပံုေတြလည္း ရိုက္ျဖစ္ခဲ့ပါေသးတယ္ ဆိုင္ကအစ္ကိုၾကီးတစ္ေယာက္ရဲ႕အကူညီနဲ႔ေပါ့။ အဲဒါနဲ႔ ေလးေယာက္သား တစ္ေယာက္အေၾကာင္းတစ္ေယာက္ေျပာရင္းနဲ႔ အားလံုးဟာ ဟိုလူ႕ကိုသိလား ဒီလူ႕ ကိုသိလားေမးရင္းကေနအားလံုးဟာ တစ္နည္းနည္းနဲ႔ သိေနၾကတဲ့ သူေတြျဖစ္ေနပါတယ္။ အဲဒီလိုမွ မေတြ႕ျဖစ္ၾကရင္ အားလံုးဟာ ဘယ္လိုမွ သိခြင့္ရွိၾကမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါဟာ စုေပါင္းျခင္းရဲ႕ အက်ိဳး ရလဒ္ တစ္ခုပါပဲ။ အဲဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေတြ စင္ကာပူနဲ႔ အထင္ကရေနရာတစ္ခုျဖစ္တဲ့ ေမရီနာေဘး ဘက္ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ခဲ့ၾကျပီးလမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ဓါတ္ပံုေတြ ရိုက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ကိုေအာင္မ်ိဳးမင္းရဲ႕ ကင္မရာ အသစ္စက္စက္ေလးနဲ႔ ေပါ့ဗ်ာ. လူေတြကလည္း ခပ္ေျဖာင့္ေျဖာင့္ေတြဆိုေတာ့ ဓါတ္ပံုေတြကလည္း ရွယ္ လန္းေနတာေပါ့ဗ်ာ။ ဒါနဲ႔ပဲ လမ္းေလွ်ာက္တာလဲလမ္းကုန္ေနျပီဟိုဘက္ ေရေတြပဲက်န္ကာက်မွ ျပန္လာခဲ့ၾကပါတယ္။ အျပန္ပင္နီစူလာ ပလာဇာ နားမွာပဲလမ္းခြဲျပီး ကိုေအာင္မ်ိဳးမင္းက အရင္ ခြဲထြက္ ျပီးျပန္သြားပါတယ္။ က်န္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ သံုးေယာက္ကေတာ့ ပလာဇာေပၚမွာ လုပ္စရာေလးေတြ က်န္ေနေသးတဲ့အတြက္ အေပၚတက္လာခဲ့ၾကပါတယ္ . လမ္းမွာ
ကိုစန္း၀င္း ကေန ေဘာလံုး မကန္ျဖစ္တာၾကာျပီျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာေတာ့ကိုေက်ာ္ႏိုင္ထြန္းက အခုကန္မယ္လုပ္ေနပါေသးတယ္။ ဒီလုိနဲ႕သံုးလႊာ အေရာက္မွာ ကၽြန္ေတာ္က ေစ်း၀ယ္စရာမ်ားရွိတာ၀ယ္ရန္ ေရႊရတနာဆိုင္ကိုသြား၊ ကိုေက်ာ္ႏိုင္ထြန္း က သူ႕သူငယ္ခ်င္းႏွင့္ခ်ိန္းထားေသာ ေနရာကိုသြားေလေတာ့သည္။ ကိုစန္း၀င္းကေတာ့ ဆံပင္ညွပ္ရန္ အေပၚထပ္ထပ္တက္သြားသည္။ ျပီးမွ ျပန္ဆံုျပီး အတူတူျပန္ရန္ ကိုစန္း၀င္းႏွင့္အခ်ိ္န္းခ်က္လုပ္ျပီး ေစ်းကို ေအးေဆး၀ယ္ေနလိုက္သည္။ အိမ္ကအစ္မ မွာလိုက္တာ ပဲမွဳန္႕ အက်က္ႏွင့္ ျငဳတ္သီးမွဳန္႕ အစိမ္းကို ဘယ္ဟာအက်က္ ဘယ္ဟာ အစိမ္းမွန္း မခြဲတတ္၍ ဆိုင္က အစ္မတစ္ေယာက္ ကိုေမး၍၀ယ္ခဲ့လိုက္ပါသည္။ ၀ယ္ျပီးေတာ့ ကိုစန္း၀င္းအား ဖုန္းဆက္၍ ေစာင့္ေနေၾကာင္းေျပာျပီး Escalator နားမွ ရပ္ေစာင့္ေနလုိက္သည္။ ခနၾကာေတာ့ ဂၽြန္ေစာ တစ္ျဖစ္လဲ ထယ္ေစာက္ ေကနဲ႔ ကိုစန္း၀င္းထြက္လာပါသည္ (ေနာက္တစ္ခါေတြ႕ရင္ေတာ့ မုန္႕ထပ္၀ယ္ေကၽြးမွာ ေသခ်ာေနပါျပီ ...:) ။
ကိုစန္း၀င္းက အစ္ကိုတစ္ေယာက္အတြက္ MP3 ၀ယ္ခ်င္ေသးသည္ ဆိုသျဖင့္ လမ္းတစ္ဖက္ျခမ္းတြင္ရွိေသာ Funan Digital Mall ၏ North Bridge Road ဘက္အျခမ္း အေပၚဆံုးအလႊာရွိ အေရာင္ဆိုင္သို႕ တက္သြားျပီး အရင္လိုက္ေလ့လာလုိက္ျပီး ေကာင္တာတြင္ Catalogue ၾကည့္ျပီး စိတ္ၾကိဳက္ႏွစ္ေယာက္သား မစားရ၀ခမန္း လိုက္ေရြးခဲ့ၾကျပီး ေနာက္ဆံုး အဆင့္ေရြးခ်ယ္ထားေသာ အမ်ိဳးအစား ႏွစ္မ်ိဳးမွ တစ္မ်ိဳးျဖစ္ေသာ Ipod ကို အရင္ၾကည့္ခဲ့ရာ သိပ္မၾကိဳက္သျဖင့္ ေနာက္တစ္မ်ိဳး ျဖစ္ေသာ Sony တံဆိပ္အားႏွစ္ဦးစလံုး ႏွစ္သက္၍ ၀ယ္ယူျပီး သိခ်င္ေသာ အခ်က္အလက္မ်ားကို ေမးျမန္းျပီး ႏွစ္ေယာက္သား ျပန္လာခဲ့ၾကသည္။ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ကိုစန္း၀င္းမွာ ေနထိုင္ရာ ေနရာခ်င္း မနီးမေ၀းျဖစ္သည့္အေလွ်ာက္ ရထား လိုင္းတစ္လိုင္းတည္းပဲျဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ေနထိုင္ရာ Chinese Garden ကို အရင္ေရာက္ေသာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ ကိုစန္း၀င္းအားႏွဳတ္ဆက္ ဆင္းေနခဲ့ပါသည္။ သူကေတာ့ ေနာက္ထပ္ ႏွစ္ဘူတာ ေျမာက္က Bonlay တြင္ေနထိုင္သူျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဆက္လက္လိုက္ပါသြားေလသည္။
ဤသည္တြင္ ကၽြန္ေတာ္တို႕၏ စင္ကာပူေရာက္ ေက်ာက္ပန္းေတာင္းအသင္း အသင္း၀င္မ်ား ၏ ပထမဦးဆံုးေတြ႕ဆံုပြဲ ျပီးစီးေလသည္။
ဒီလိုေတြ႕ဆံု ၾကရင္းျဖင့္ ရရွိလာေသာ အၾကံအစည္ေလးတစ္ခု မွာ အေ၀းေရာက္ ေက်ာက္ပန္းေတာင္းသားမ်ား Fun Club အား ကၽြန္ေတာ္တို႕၏
ေက်ာက္ပန္းေတာင္းအသင္း ဆိုဒ္ေလးတြင္အေျချပဴ၍ဖြဲ႕စည္း ႏိုင္ရန္ ဤပိုစ္႔ ကို ရည္ရြယ္ ေရးသားခဲ့ျခငး္ ျဖစ္ပါသည္။ တစ္စံုတစ္ေယာက္ ထိခိုက္နစ္နာ ခဲ့လွ်င္ ဤေနရာမွေန၍ စာေရးသူ ေတာင္းပန္အပ္ပါသည္။ တစ္စံုတစ္ခု ေျပာဆိုခ်င္ပါက hellonyinyi@gmail.com သို႕ ေမလ္ပို႕၍ျဖစ္ေစ ကၽြန္ေတာ့္
ေက်ာက္ပန္းေတာင္းအသင္း Page တြင္ ျဖစ္ေစ ေပးပို႕ပါရန္ ေမတၱာရပ္ခံအပ္ပါသည္။
ေလးစားစြားျဖင့္
ညီညီေက်ာ္
